Στα περισσότερα χωριά της περιοχής, που το καθένα ίσως έχει τη δική του ζωή και ιστορία, φορού Πωγο)νή(7ΐα φορεσιά ενώ στα υπόλοιπα οι φορεσιές είναι επηρεασμένες περισσότερο ή λιγότερο an φορεσιές των γύρω περιοχών όπως των Ζαγοροχωρΐων και των Κουρέντων. Στο ένδυμα της περι κυριαρχεί το άσπρο χρώμα του υφαντού με το οποίο ράβονταν γυναικεία και ανδρικά ενδύματα, και είναι το πιο έντονο χαρακτηριστικό της γνώρισμα.
Σε όλες τις ηλικίες οι γυναίκες, οι νέες, οι γριές, ακόμα και οι χήρες φορούσαν την ίδια κάτα φορεσιά με λίγες διαφορές στα κομμάτια. Εκεί που υπάρχει απίστευτη ποικιλία είναι τα ονόματα α των κομματιών : το σεγιάκι (άσπρο, σκέτο για τις κοπέλες), το καθημερινό σιγκούνι, ο αλαντζάς ή νκ μάς ή το πεσιλί της νύφης, τα επιμάνικα ή προμάνικα ή μανικουτή σιγκούνα ή η κλαδευτή, το ζωνο σαγιακοποδιά, η ζώνη, η φλοκάτα ή κάπα, τα μαντίλια της μέσης ή της νύφης, οι κάλτσες, τα προπόδι τσαρούχια, τα μαρκούπια, οι κουντούρες. Ο καθημερινός και γιορτινός κεφαλόδεσμος λέγεται φακι ομπόλια. Τον νυφικό κεφαλόδεσμο, τη στολή ή το στόλο αποτελούν: το μεταξαπό μαντίλι ή το κόκκινο οι μέρτζες, τα τσουλούφια, η σάλπα, το μπαρμπούλι. Τον συμπληρώνουν τα πλούσια κοσμήματα: ο σι ή η κορόνα, τα σκουλαρίκια, τα φινίκια, οι φλιοραρμάθες. Τα κοσμήματα της φορεσιάς είναι τα κου τα τσαπράκια ή οι ζάβες, το μεγάλο κιμέρι, οι τραχηλιές, τα μπελετζίκια, τα δαχτυλίδια.
